In de allereerste plaats gaat het bij transportbeveiliging van goederen om de feitelijke geschiktheid voor verzending. Het bedrijf dat opdracht heeft gegeven voor het afhalen en verzenden, is verantwoordelijk. De afzender (verlader) moet ervoor zorgen dat de goederen overeenkomstig hun aard, verpakt, gemerkt, bevestigd zijn en klaar staan voor een verantwoordelijk transport (§ 411 van het Duitse Wetboek van koophandel, HGB). Bovendien is de afzender volgens § 412 van het HGB verplicht de goederen ook transportbestendig te laden, op te slaan en op de juiste wijze vast te zetten. Dit gebeurt met behulp van pallets, spanbanden, sjortouwen, veiligheidsnetten en andere geschikte hulpmiddelen.

Hier komt de vervoerder of chauffeur in actie. Hij is verantwoordelijk voor een bedrijfsveilige verlading van de vracht en heeft een geschikt voertuig met de juiste voorzieningen voor het veilig vastzetten van de lading. De voertuigfuncties moeten voldoen aan de eisen. Hij is ervoor verantwoordelijk dat wordt voldaan aan de voertuigtechnische randvoorwaarden zoals de maximale belasting, de aslasten of de afmetingen. Dit geldt echter vooral ook voor de chauffeur. Bovendien controleert hij vóór aanvang van elke rit of de verlader de lading veilig heeft vastgezet. De voertuigeigenaar of vervoerder is eindverantwoordelijk voor het ter beschikking stellen van een geschikt voertuig en de juiste hulpmiddelen om de lading te zekeren.

In sommige zijn überhaupt alleen de bestuurder of de chauffeur van de bedrijfswagen op de hoogte van de speciale technische voorzieningen van zijn voertuig. Dit is bijvoorbeeld het geval bij takel- of sleepwagens met schuifplateau. Hier laadt en zekert de chauffeur het voertuig zelf, niet de opdrachtgever. Verder gelden de betreffende wetten van de Straßenverkehrs-Zulassungs-Ordnung (StVZO - Wegenverkeerstoelatingsverordening) §§30,31, de Straßenverkehrsordnung (StVO, Wegenverkeersreglement) §22, lid 1, §23 en de algemeen erkende stand van de techniek voor de ladingzekering voor alle partijen.

Naast vaste voorzieningen zoals geperforeerde rails, haken of hang-en-sluitwerk worden ook andere professionele hulpmiddelen zoals sjor- en spantouwen en sjor- en vangnetten gebruikt om de lading goed en veilig vast te zetten. Er wordt onderscheid gemaakt tussen klembanden en spanbanden met ratel. Laatstgenoemde zijn ontworpen voor grotere beschermende krachten. Ook scheidingsnetten hebben zich bewezen voor het compartimenteren van het laadruim en om te voorkomen dat goederen verloren gaan bij de achterdeuren. Ze worden aan de betreffende haken in de laadbinnenruimte bevestigd en dienen, op de juiste wijze aangespannen, ook voor de zekering van de lading.

Een helaas vaak onderschat thema is de veroudering en slijtage van de spansystemen en de gevaren die daaruit kunnen voortvloeien. Zo dienen spanbanden direct te worden vervangen wanneer ze scheuren, inkervingen of scheuren bevatten of door chemische inwerkingen en temperatuur zijn beschadigd. Dit geldt ook voor beschadigd of verroest hang-en-sluitwerk en dito haken. De zorgvuldige omgang met hulpmiddelen en de continue controle horen bij de ladingzekering. Tip: om schade aan scherpe randen te voorkomen, worden speciale beschermkappen of randbeveiligers gebruikt. Verder dient altijd hoogwaardig materiaal te worden ingezet!

De verscheidenheid aan span- en bevestigingssystemen systemen is dus groot. Deze worden uitgebreid met producten die voorkomen dat de lading gaat schuiven. Hiermee wordt bedoeld de bevestiging van de lading aan de voor- of zijwanden of tegen veiligheidsvoorzieningen zoals scheidingswanden en steunbalken. Uiteindelijk gaat het om de veiligheid, het fijne gevoel dat de goederen onbeschadigd bij de ontvanger aankomen, en vooral: mijn personeel is in ieder geval veilig onderweg!